Ούτε που κατάλαβε πως βρέθηκε σε εκείνο το ξέφωτο...
Το μόνο που θυμόταν την προηγούμενη νύχτα ήταν η εκκωφαντική σιωπή του σπιτιού της...
Παρατήρησε για πρώτη φορά πόσο αντηχούσαν στο χώρο γύρω της οι χτύποι της καρδιάς της...
Ήθελε να μοιραστεί αυτή τη μουσική που ανέδυε το είναι της...
Μία σύνθεση ήχων απόκοσμων με μία μελωδία που διαπερνούσε όλες τις διαστάσεις και απλωνόταν στο σύμπαν...
Έχοντας κλειστά τα μάτια της ένιωσε την λεπτοφυή ενέργεια της να διαχέεται και να ταξιδεύει σε μία άλλη πραγματικότητα...
Απερίγραπτη γαλήνη και αγάπη...
Η απόλυτη ένωση με το Όλον...
Αφέθηκε σε αυτόν τον εναγκαλισμό της αστείρευτης ενέργειας γύρω της που παράλληλα διαπερνούσε όλα της τα σώματα...
Δεν υπήρχε χρόνος...
Δεν υπήρχε χώρος...
Μόνο απέραντη αγάπη...
Ανοίγοντας τα μάτια της ένιωθε ακόμη την άυλη υπόσταση της...
Ανέπνευσε βαθιά προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει την παρούσα κατάσταση της...
Αγκάλιασε στοργικά την πλάση γύρω της και ταξίδεψε πάλι σε εκείνο το όνειρο...
Αυτή τη φορά θα έμενε εκεί...
Και μην ξεχάστε τη μαγική λεξούλα...
Σ αγαπώ...
