Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους δύο. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θεμελιώδης και βαθιά είναι αυτή η διαφορά. Η γνώση του διανοούμενου είναι δανεική, σάπια, μουχλιασμένη.
Τα προβλήματα που υπάρχουν στον κόσμο οφείλονται στη γνώση των διανοούμενων. Η διαμάχη ανάμεσα στους ινδουιστές και τους μουσουλμάνους είναι διαμάχη διανοούμενων.
Η αντίθεση ανάμεσα στους ζαϊνιστές και τους ινδουιστές είναι αντίθεση ανάμεσα σε διανοούμενους. Είναι μια αντίθεση ανάμεσα σε νόες που είναι δανεικοί, σάπιοι και μουχλιασμένοι.
Όλα τα προβλήματα που έχουν συμβεί σ' ολόκληρο τον κόσμο οφείλονται στους νόες που έχουν γίνει δεξαμενές. Αλλιώς, υπάρχουν απλώς άνθρωποι στον κόσμο. Κανένας δεν είναι χριστιανός, ινδουιστής, μουσουλμάνος ή ζαϊνιστής. Αυτές είναι απλώς ταμπέλες για τις δεξαμενές. Άλλος έχει αντλήσει νερό από την Γκίτα, οπότε είναι ινδουιστής, άλλος έχει αντλήσει νερό από το Κοράνι, οπότε είναι μουσουλμάνος.
Ο συνειδητός άνθρωπος δεν παίρνει νερό από τους άλλους. Το νερό έρχεται από μέσα του. Έρχεται από την ύπαρξη, οπότε δεν μπορεί να είναι ούτε μουσουλμάνος, ούτε ινδουιστής, ούτε χριστιανός. Ο συνειδητός άνθρωπος δεν μπορεί να ανήκει σε καμία σέχτα, όμως ο διανοούμενος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς σέχτα.
Προσκολλόμαστε σφιχτά πάνω στις σκέψεις μας. Τις φροντίζουμε περισσότερο απ' όσο φροντίζουμε τη ζωή μας. Όλα τα σκουπίδια που έχουμε συσσωρεύσει μέσα στον νου δεν βρέθηκαν τυχαία εκεί. Εμείς τα μαζέψαμε και τα φροντίζουμε.
Έτσι, αν τελικά θεωρείς ότι η γνώση είναι η συσσώρευση σκέψεων, δεν θα είσαι ποτέ σε θέση να ελευθερωθείς από αυτές.
*Από το βιβλίο "Ταξίδι προς τα μέσα", Osho, Εκδ. Ρέμπελ
