Σε περιόδους σιωπής αποκτάμε περισσότερη διαίσθηση και επαφή με τις προσωπικές μας εσωτερικές διεργασίες, που συνήθως περιθωριοποιούνται κατά τη διάρκεια μιας μέρας εντατικής εργασίας καθώς άλλα πράγματα αποσπούν την προσοχή μας (και κάπως έτσι τα εξωτερικά ερεθίσματα απορροφούν την ενέργειά μας). Παρόλα αυτά, η σιωπή, όπως και ο χώρος, είναι σήμερα πολυτέλεια. Δεν έχουμε συνηθίσει σ' αυτή. Μερικοί μάλιστα τη φοβούνται.
Όσο πιο πολύ είμαστε εκτεθειμένοι στο θόρυβο του εξωτερικού κόσμου τόσο περισσότερο νιώθουμε την ανάγκη για λίγη σιωπή, την ανάγκη να μας αφήσουν να αποκαταστήσουμε την επικοινωνία με τον εαυτό μας για λίγο.
Για να εξασφαλίσετε χώρο για τον εαυτό σας πρέπει κάποιες φορές να γίνεστε σκληροί. Οι άλλοι δεν μας δίνουν χώρο. Συχνά δεν μπορούν καν να καταλάβουν ότι το έχουμε ανάγκη. Πρέπει να τον καταλαμβάνουμε μόνοι μας κάθε φορά που νιώθουμε ότι τον χρειαζόμαστε διακινδυνεύοντας μερικές φορές να απογοητεύσουμε τις προσδοκίες των άλλων.
Θα πρέπει επιτέλους να επιλέξετε: θέλετε να ευχαριστήσετε εκείνους ή να ευχαριστήσετε τον εαυτό σας; Αν δεν δώσετε στον εαυτό σας αρκετό χώρο, τότε μπορεί εύκολα να συσσωρεύσετε στρες μέσα σας.
Ένας τρόπος για να αγαπάτε τον εαυτό σας και να απολαμβάνετε τη μοναχικότητά σας είναι να φροντίζετε να αποτραβιέστε και να χαλαρώνετε καθολικά τουλάχιστον μισή ώρα την ημέρα. Η διαφορά στον τρόπο που αισθάνεστε σωματικά και ψυχολογικά θα είναι τεράστια. Εκτός του ότι αποτελεί αντίδοτο στο στρες που συσσωρεύεται καθημερινά κατά τη διάρκεια της εργασίας σας, θα γλυκάνει το χιούμορ σας και θα κάνει πιο εύκολη τη συμβίωση μαζί σας. Υπάρχει στενή σχέση ανάμεσα στην έλλειψη χώρου και την επιθετικότητα. Όσο λιγότερος ο χώρος τόσο μεγαλύτερη η επιθετικότητα.
Μπορείτε να αφιερώσετε το χρόνο που εξασφαλίζετε για τον εαυτό σας είτε ασκώντας βαθιά χαλάρωση είτε κάνοντας διαλογισμό.
*Από το βιβλίο "Γίνε ο καλύτερος φίλος του εαυτού σου", Louis Proto, Εκδ. Αλκυών
