2) Οι σκέψεις αναδύονται από το τίποτα και εμφανίζονται μέσα στο χώρο της επίγνωσης (ή συνειδητότητας, ή συνείδησης).
3) Σκέψη είναι η κίνηση του νου και μπορεί να πάρει άπειρες μορφές. Γι' αυτό ο νους είναι σαν ένας μηχανισμός δημιουργίας πιθανοτήτων και ενδεχομένων.
4) Οι σκέψεις δεν έχουν καμία δύναμη επιρροής από μόνες τους. Μας επηρεάζουν μόνο όταν το εγώ ταυτιστεί μαζί τους - δηλαδή όταν τις πιστέψουμε ή δεν τις αναγνωρίσουμε ως σκέψεις.
5) Οι σκέψεις δεν έχουν επίγνωση του εαυτού τους. Για να υπάρξουν και να αναγνωριστούν, πρέπει να δημιουργηθούν και να εμφανιστούν μέσα στην επίγνωση. Από την επίγνωση αναγνωρίζονται.
6) Ο σκεπτόμενος είναι ένα προϊόν δημιουργίας των σκέψεων. Δεν υπάρχει σκεπτόμενος. Το "εγώ σκέφτομαι (ηθελημένα)" είναι μια ψευδαίσθηση. Οι σκέψεις εμφανίζονται αυθόρμητα, από μόνες τους.
7) Οι σκέψεις απαιτούν την επίγνωση για να υπάρξουν, αλλά η επίγνωση δεν απαιτεί τις σκέψεις.
8) Οι σκέψεις χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: στις ωφέλιμες και στις επιβλαβείς. Οι ωφέλιμες είναι οι σκέψεις κατανόησης, οι πρακτικές σκέψεις και οι σκέψεις αυθεντικής έκφρασης. Οι επιβλαβείς είναι οι σκέψεις του Εγώ (η κριτική, η κινδυνολογία, οι ενοχές, οι κατηγορίες, το αναμάσημα του παρελθόντος, κ.ά).
9) Οι σκέψεις έχουν την ιδιότητα να διαδέχονται η μία την άλλη και να παρασέρνουν την προσοχή μας. Όταν τις παρατηρούμε να περνούν από μπροστά μας, είμαστε ελεύθεροι να μην τις ακολουθήσουμε.
10) Όπως έχει διδάξει ο Ινδός σοφός Ραμάνα Μαχάρσι, για να πάψουν οι σκέψεις αρκεί να αναζητήσουμε την πηγή τους - τότε ο νους σιωπά.
Νίκος Μπάτρας
Via www.aytepignosi.com
