Η αναζήτηση της μυθικής Σαμπάλα (Shambhala) με οδηγό τις εσωτερικές παραδόσεις του κόσμου. Ένα συναρπαστικό οδοιπορικό προς την Πνευματική Πηγή του πλανήτη μας από όπου πηγάζουν τα ύδατα της ζωής και της συνείδησης.
Κάπου πέρα από το Θιβέτ, ανάμεσα στις χιονισμένες βουνοκορφές και τις απόμακρες κοιλάδες της κεντρικής Ασίας, βρίσκεται ένας τόπος παγκόσμιας Σοφίας. Σαμπάλα, ονομάζεται, παρόλο που είναι γνωστός και με πολλά άλλα ονόματα. Στον τόπο αυτόν, λένε οι μύθοι, ζουν Σοφοί Μύστες από την αυγή της ανθρώπινης ιστορίας, σε μια παραδεισένια κοιλάδα υπέρτατης ομορφιάς, αρμονίας και αγνότητας, χωρίς ίχνος ανηθικότητας ή κακίας.
Εκεί κατοικούν όσοι έχουν αγνή Καρδιά καθώς βασιλεύει η Αγάπη και η Σοφία. Διακρίνονται για τις βαθιές Πνευματικές τους Γνώσεις, την εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία, τους επιεικείς νόμους, ενώ οι μελέτες τους στις τέχνες και τις επιστήμες καλύπτουν όλο το φάσμα των πολιτιστικών επιτευγμάτων σε ένα επίπεδο πολύ ανώτερο από αυτό που πέτυχε ποτέ ο έξω κόσμος.
Ο τόπος είναι προφυλαγμένος από τους παγερούς αρκτικούς ανέμους μια και το κλίμα είναι θερμό και ήπιο, ενώ ο Ήλιος λάμπει μέσα από ένα απαλό ευεργετικό αεράκι σε μια οργιάζουσα φύση. Η ευτυχία και η χαρά που βιώνουν οι κάτοικοι είναι ίδια με εκείνη των Θεών. Απολαμβάνουν την μακροβιότητα, έχουν τέλειους φυσικούς φορείς και κατέχουν υπερφυσικές δυνάμεις.
Οι μύθοι ακόμη λένε, ότι ο τόπος αυτός είναι καμωμένος από αόρατη λεπτή ύλη, ότι είναι ένα νησί σε μια θάλασσα από νέκταρ, ένα θεόρατο βουνό που τρυπάει τη σκέπη του ουρανού, μια απαγορευμένη χώρα. Τη χώρα αυτή προστατεύουν ισχυροί Ντέβα (Deva), πλάσματα του φωτός που ζουν σε μία άλλη διάσταση, αόρατα για τους ανθρώπους. Όλα αυτά τα θαύματα διανθίζουν το τοπίο του αρχετυπικού αυτού παράδεισου που φαίνεται ότι εκφράζει τις βαθύτερες επιθυμίες της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η μαγνητική δύναμη της Σαμπάλα είναι η δύναμη της Aγάπης, που λειτουργεί σε ένα ανώτερο επίπεδο. Στη Σαμπάλα όπως και στον Σουμεριακό μύθο του παραδείσου, το κοράκι δεν κρώζει, το λιοντάρι δεν σκοτώνει, ο λύκος δεν αρπάζει το πρόβατο -όλα τα βασίλεια ζουν ειρηνικά μεταξύ τους. Γι' αυτό και η Σαμπάλα είναι ο μόνος Αγνός τόπος πάνω στη Γη. Οι Αφγανοί ονομάζουν του κατοίκους της Λαό της Παράδοσης. Λέγεται ότι βρίσκονται σε επαφή με εξωγήινες διάνοιες και πως είναι οι θεματοφύλακες των μυστικών παραδόσεων που αποτελούν την βάση όλων των θρησκειών καθώς και ολόκληρης της ανθρώπινης εξέλιξης.
Κάτω όμως από τα στολίδια που πρόσθεσε η λαϊκή φαντασία υπάρχει ένα βασικό υπόστρωμα αλήθειας, που ίσως να μην απέχει τόσο από την πραγματικότητα. Υπάρχουν αμέτρητες διαφορετικές περιγραφές για αυτόν τον θαυμαστό τόπο στα βάθη της Ασίας. Όλες, όμως, συμφωνούν ότι το ταξίδι που οδηγεί εκεί είναι δύσκολο και επικίνδυνο σε όλα τα επίπεδα. Θύελλες, κατολισθήσεις, άσκοπη περιπλάνηση μέχρι θανάτου σε μια αμείλικτη έρημο από χιόνι και πάγο περιμένουν εκείνους που προχωρούν προς τα εκεί χωρίς να έχουν δεχτεί το κάλεσμα, αφού πανίσχυρες φυσικές δυνάμεις «συνωμοτούν» προκειμένου να περιφρουρήσουν την κατοικία των Φωτισμένων.
Αλλά ακόμη και για εκείνους που έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα, ο δρόμος κρύβει κινδύνους, τόσο ψυχικούς όσο και πραγματικούς. Γιατί πάντοτε ο δρόμος που οδηγεί στο κέντρο είναι μια δύσβατη ατραπός. Απόκρημνος και γεμάτος κινδύνους, είναι ουσιαστικά μια τελετή περάσματος από το βέβηλο στο Ιερό, από το εφήμερο στο Πραγματικό και το Αιώνιο, από το θάνατο στη Ζωή, από το ανθρώπινο στο Θείο.
Τελικός στόχος αυτής της διαδρομής είναι, η Φώτιση.
Λέγεται ότι στη Σαμπάλα φυλάσσεται το Αρχείο της γεωλογικής ιστορίας της Γης, που περιγράφει λεπτομερειακά τις μεγάλες κινήσεις της ανθρώπινης-πλανητικής Εξέλιξης, με τις οποίες αυτοσυντηρείται η Γαία. Με αυτόν τον τρόπο το «Διευθυντήριό» της παρακολουθεί τη ζωή πάνω στη Γη, προβλέπει τη μελλοντική τροπή της και σχεδιάζει τη δράση εκείνη που θα την εναρμονίσει ομαδικά και θα την εξελίξει συνειδησιακά. Στον 'Aξονα του Κόσμου μπορούμε να φανταστούμε τη Γαία να διαθέτει ένα ανώτερο όργανο ελέγχου, ανάλογο με το δικό μας εγκεφαλικό κέντρο, με το οποίο είναι ικανή να οργανώνει την επικράτειά της σύμφωνα με συνειδητές, λογικές, ψυχοπνευματικές αρχές, έτσι που να προάγεται το γενικό καλό και η εξέλιξη.
Από αυτή την οπτική γωνία ακόμη και οι παγκόσμιες διαταραχές της φύσης, στο τέλος των μεγάλων εξελικτικών κύκλων, είναι φυσικά φαινόμενα σχεδιασμένα από ένα καλοκάγαθο Κοσμικό Πνεύμα. Σκοπό του έχει, να σταθεροποιεί τον πλανήτη και να επαναφέρει όλα τα πλάσματά του στην αρχική κατάσταση τελειότητας, ηρεμίας και υψηλής δημιουργικής ενέργειας, προαναγγέλλοντας έτσι την έναρξη μιας καινούργιας χρυσής εποχής. Σε περιόδους ψυχικής ανάπτυξης η μυητική διαδικασία που ξεκινά από ψηλότερα επίπεδα, ενεργοποιεί το λεπτό σύστημα των τσάκρα της Γης, προκαλώντας ένα κατακλυσμιαίο κύμα καθαρμού του πλανήτη όπου οι σεισμοί, οι πλημμύρες, ίσως και ο αφανισμός πολλών ειδών ακατάλληλων για τις νέες συνθήκες, καθώς και οι αναταραχές στις κοινωνίες των ανθρώπων, επιφέρουν παγκόσμιες αλλαγές που έχουν ταυτόχρονα πνευματικές και γεωλογικές συντεταγμένες.
Η οικουμενική φύση της επίδρασης της Σαμπάλα αντανακλάται μέσα στο παγκόσμιο σύστημα συμβόλων της Εσωτερικής Διδασκαλίας. Σε αυτόν τον διεθνή κώδικα υπάρχει το κλειδί για την ερμηνεία Απόκρυφων Διδασκαλιών που φυλάσσονται μέχρι σήμερα από κάποιες θρησκευτικές αδελφότητες στην Ινδία, το Θιβέτ, την Κίνα, τη Μογγολία, την Ιαπωνία και αλλού. Η Φυσική Μαγεία, οι Μυστικιστικές Εταιρείες της δύσης, η εσωτερική παράδοση του Βουδισμού, ο Τεκτονισμός, ο Σουφισμός, η Θεοσοφία, η Αλχημεία και η Βεντάντα φαίνεται πως αντλούν την καταγωγή τους από τη Σαμπάλα. Μονάχα στο δυτικό πολιτισμό έχει χάσει το νόημα της η διεθνής γλώσσα των μυστηρίων και η ιδέα της Σαμπάλα παραμένει σχεδόν άγνωστη, παρότι μια παραφθαρμένη μορφή της επιβιώνει μέσα από τους θρύλους της αναζήτησης του 'Aγιου Δισκοπότηρου.
Μια από τις θεμελιώδεις Βουδιστικές αρχές, η Αντβάιτα, διδάσκει ότι το μέσα και το έξω δε βρίσκονται σε αντίθεση όπως εσφαλμένα νομίζουμε. Στην πραγματικότητα η Δημιουργική Ενέργεια του Σύμπαντος, η Κουνταλίνι Σάκτι (Kundalini Shakti), δομεί τον νου όσο και την ύλη συνδέοντας την Ψυχή της ανθρωπότητας και το υλικό Σύμπαν σε μια Υπερβατική Ενότητα. Αυτός ο θησαυρός Σοφίας εδρεύει και αποκαλύπτεται στη Σαμπάλα.
Τοπογραφία του Μυθικού Βασίλειου
Σύμφωνα με το μύθο, η διάταξη του βασίλειου έχει το σχήμα του οκταπέταλου άνθους του λωτού, με το ιερό όρος να ορθώνεται στο κέντρο ενός κύκλου από χιονισμένα βουνά. Η κεντρική περιοχή είναι η Καλάπα (Kalapa), η πρωτεύουσα με τα εκπληκτικά ανάκτορα, και κυκλώνεται από βουνά πάγου που λάμπουν σαν φωτεινοί κρύσταλλοι.
Ο οκταπέταλος λωτός είναι το σύμβολο του τσάκρα της Καρδιάς, η έδρα της Ψυχής, η κατοικία του μεγάλου Διδασκάλου. Το ιερό ή κοσμικό όρος, το οποίο αναφέρεται με το όνομα Μερού (Merou), βρίσκεται στο κέντρο του βασιλείου. Η Σαμπάλα ίσως, τελικά, να είναι ένας αληθινός τόπος με πραγματικές γεωγραφικές συντεταγμένες ο οποίος μπορεί να αποκαλυφθεί μόνο μέσω της μυστικιστικής όρασης.
Ο Θιβετανικός Βουδισμός έχει προσδώσει στη Σαμπάλα πραγματικά χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας ότι είναι κατοικία μιας πνευματικής κοινότητας που καταφέρνει να παραμένει για χιλιάδες χρόνια κρυμμένη από τον έξω κόσμο.
Όμως, τα ίδια ερωτήματα εξακολουθούν να υπάρχουν. Πού βρίσκεται; Γιατί σε μια εποχή εκτεταμένων αεροπορικών ταξιδιών και δημογραφικής έκρηξης δεν έχει βρεθεί ακόμα; Γιατί καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να κρύψει την ύπαρξή της; Οι ταξιδιώτες, αναφέρονται επίμονα σε απαγορευμένες περιοχές στις οποίες οι οδηγοί τους αρνούνται να προχωρήσουν, σε φύλακες που εμφανίζονται ξαφνικά από το πουθενά, σε ψυχικές δονήσεις οι οποίες αποθαρρύνουν κάθε περαιτέρω διείσδυση.
Μας μπερδεύει το γεγονός ότι, η ύπαρξη της Σαμπάλα παραμένει ακόμη υποθετική και η δράση της αόρατη. Ωστόσο, ακόμη κι αυτό μπορεί να θεωρηθεί μέρος του τρόπου διακυβέρνησης που εφαρμόζει. Έτσι στάθηκε ικανή να επιβιώσει στο πέρασμα των χιλιετιών, αδιάφθορη και αλώβητη από τα τραύματα της ιστορίας.
Πραγματικά, αν υπάρχει τέτοιος τόπος επάνω στη Γη, σίγουρα οι κάτοικοί του θα χρησιμοποιούν κάθε δυνατό τρόπο για να τον αποκρύψουν, αφού όπου υπάρχει συγκέντρωση πνευματικών ενεργειών δημιουργείται, μια ανώτερη δύναμη που αν πέσει σε λάθος χέρια μπορεί να χρησιμοποιηθεί φέροντας καταστροφικά αποτελέσματα.
Σύμφωνα με τους θρύλους, αυτός ο μαγικός τόπος βρίσκεται καλά προφυλαγμένος στα υψίπεδα της Ασίας, βόρεια του Θιβέτ, κάπου ανάμεσα στην έρημο Γκόμπι (Gobi) και την οροσειρά των Ιμαλαΐων. Σε κάποια από τις δυσπρόσιτες καταπράσινες κοιλάδες που σχηματίζονται μέσα στην αγκαλιά των τεράστιων ορεινών όγκων των Κουέν Λούν (Kouen-Ioun), Αλτάι (Altai) και Ιμαλαίων (Himalagas).
Σαμπάλα και Ιεραρχία
Η ενδοχώρα της κεντρικής Ασίας, είναι μια περιοχή που διακρίνεται για την πνευματική παράδοση των Αγίων της. Kοινότητες μυστών από πολλές διαφορετικές παραδόσεις έζησαν απομονωμένες εκεί για αιώνες. Σαμάνοι, Βουδιστές, Ταοϊστές, Ινδουιστές, Μάγοι, Μανιχάιοι, Ζωροαστριστές, Γνωστικοί, Νεστοριανοί Χριστιανοί, Σούφι έζησαν ενωμένοι ειρηνικά. Λέγεται ότι αυτές οι μικρές διαφορετικές πνευματικές κοινότητες εκφράζουν στην πραγματικότητα τα ανώτερα ιδανικά μίας και μόνο θρησκευτικής Αδελφότητας.
Στις Σουφικές διδασκαλίες αναφέρεται πως μέσα στη Σαμπάλα, τέτοιες κοινότητες-αδελφότητες είναι ιεραρχικά κατανεμημένες, δομώντας μια τεράστια μαντάλα. Αυτές οι πνευματικές κοινότητες που βρίσκονται στο εσωτερικό της, εκφράζουν τα ανώτερα ιδανικά της θρησκευτικής Αδελφότητας. Αντιμετωπίζονται με μεγάλο σεβασμό ενώ διακρίνονται για την επιείκεια τους, την ανοχή τους, την ανθρωπιά και την από κοινού διαφύλαξη των απόκρυφων τεχνών που οφείλονται στη γνώση φυσικών νόμων άγνωστων στην επιστήμη. Πιστεύεται ότι οι αδελφότητες αυτές αποτελούν μυστικούς πυρήνες μυημένων σε μια αόρατη Ιεραρχία και ότι εργάζονται συλλογικά για την υπηρεσία του κόσμου, κάτω από την καθοδήγηση μίας και μοναδικής κεντρικής διοίκησης.
Οι αδελφότητες αυτές αντιστοιχούν στα οκτώ εξωτερικά βασίλεια της Σαμπάλα, καθένα με την δική του ιδιαίτερη παράδοση και διοικητική ιεραρχία, στενά συνδεδεμένα κάτω από μία Πνευματική ηγεσία ανώτερη όλων.
Ο Σουφισμός παρέχει τις περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη μυητική παράδοση που περιβάλλει το μύθο της Σαμπάλα. Οι Σούφι πιστεύουν στην ύπαρξη μιας Πνευματικής Ιεραρχίας αμέτρητων χιλιάδων χρόνων, όπου τα ανώτατα μέλη της περιβάλλονται από μυστήριο.
Αυτή η Αιώνια Ιεραρχία δέχεται απευθείας τις αποκαλύψεις της Θεϊκής πρόθεσης και στη συνέχεια γίνεται κέντρο παραγωγής μιας ενέργειας πολύ υψηλού επιπέδου. Οι Μύστες της Σαμπάλα μετουσιώνουν τις ανώτερες ενέργειες που δέχονται από τα υψηλότερα επίπεδα της Ιεραρχίας σε «κατώτερες», πιο συμβατές με το επίπεδο του μέσου ανθρώπου διοχετεύοντάς τις στον κόσμο.
Αυτή η μετασχηματισμένη ενεργειακή μεταβίβαση είναι ζωτικής σημασίας για την εξέλιξή μας, αφού είναι άμεση εκπόρευση της Θεϊκής Πηγής.
Όσοι ζουν στην υπερβατική εσωτερική ζώνη της Σαμπάλα αποτελούν την ενεργειακή πηγή της. Όμως, οι εσώτεροι Διδάσκαλοι δεν βασίζονται στη φυσική ύπαρξη, αν και ορισμένες φορές είναι ενσαρκωμένοι. Συνήθως, όμως, είναι απελευθερωμένοι από τα δεσμά της υλικής μορφής. Κινούνται πέρα από θρησκείες και φυλετικούς διαχωρισμούς και εργάζονται σε ενεργειακά επίπεδα έξω από την αντίληψή μας, πάντα για την εξέλιξη της ανθρωπότητας και του πλανήτη.
Η παράδοση αναφέρει ότι, εδώ και χιλιάδες χρόνια υπάρχει ένας «εσωτερικός κύκλος της Ανθρωπότητας» που δεν περιορίζεται από το χρόνο και ο οποίος κατέχει ανώτερες γνώσεις και δυνάμεις. Πότε-πότε τα μέλη του παρεμβαίνουν στις υποθέσεις των ανθρώπων. Το κάνουν αυτό όχι ως ηγέτες ή διδάσκαλοι της ανθρωπότητας, αλλά με ανεπαίσθητο και λεπτεπίλεπτο τρόπο, εισάγοντας νέες ιδέες και τεχνικές δίνοντας τη δυνατότητα για συνειδησιακή εξύψωση. Αυτή η παρέμβαση επιδρά με τέτοιο τρόπο, ώστε να διορθώνει τις αποκλίσεις μας από την πεπρωμένη πορεία της ανθρώπινης εξέλιξης.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι ένα τέτοιο κύμα πρωταρχικής ενέργειας κατακλύζει και σήμερα τον κόσμο και σταδιακά θα ανατρέψει τις παλιές νοοτροπίες φέρνοντάς μας πολύ κοντύτερα στην κατανόηση της εναλλακτικής επιστήμης των Διδασκάλων.
Σύμφωνα με τον Γκενόν (Rene Guenon), όλες οι θρησκείες, πηγάζουν από μια αρχέγονη και παγκόσμια γνώση, που στην αγνή της μορφή φυλάσσεται στη Σαμπάλα. Όλες οδηγούν πίσω σε αυτή την πηγή, που οφείλει την ύπαρξή της σε μία ανώτερη ενέργεια που δεν έχει ακόμα αποκαλυφθεί από την επιστήμη. Την ονόμαζε αιώνιο Φως, μια ενέργεια που βρίσκεται έξω από το χωρόχρονο, η ενέργεια του Σύμπαντος, αλλά εκδηλώνεται στον υλικό κόσμο μας ως Κουνταλίνι Σάκτι. Στη γήινη μορφή της εδράζει στο κέντρο της Σαμπάλα ως Μερού ή 'Aξονας του Κόσμου.
Η Σαμπάλα, ο 'Aξονας του Κόσμου και η Ιεραρχία είναι συνώνυμες έννοιες. Γι' αυτόν τον λόγο στην καρδιά όλων των μυθολογιών βρίσκουμε το ίδιο αρχέτυπο σύμπλεγμα ιδεών για μια συνάθροιση Σοφών που συναντώνται σ' έναν παράδεισο που βρίσκεται πάντα στην ρίζα ενός Κοσμικού Βουνού, ενός Κοσμικού Δένδρου ή μιας Κοσμικής Στήλης της Αλήθειας.
Απόσπασμα από το άρθρο Σαμπάλα : Το Κέντρο της Σοφίας
