Οποιαδήποτε απόφαση κι αν πάρεις στην ζωή σου, είτε για τον εαυτό σου, είτε για την σχέση σου, την οικογένεια σου, το παιδί σου, είτε για τα επαγγελματικά σου, εάν την πάρεις κάτω από φόβο, θυμό, λύπη, ή οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα, είναι η λάθος απόφαση.
Μόνο σε κατάσταση ενθουσιασμού μπορείς να πάρεις την καλύτερη απόφαση. Και αν το δούμε λίγο και από μία άλλη οπτική ενθουσιασμός τι σημαίνει; Εν + Θεό. Έχοντας τον Θεό μέσα μου. Και το συγκλονιστικό ήταν ότι αυτό το άκουσα από έναν Αμερικανό εκπαιδευτή.
Πρόσεξε λοιπόν τι γίνεται: Οι περισσότεροι άνθρωποι στην ζωή δεν οδηγούνται μέσα από τα θέλω τους, μέσα από τις επιθυμίες τους, οδηγούνται μέσα από τον φόβο τους. Μέσα από αυτό που φοβούνται. Έτσι λοιπόν για να μην βιώσουν τον φόβο τους, κάνουν συνέχεια αυτά που δεν θέλουν να κάνουν, με αποτέλεσμα να ελαχιστοποιούν τις δράσεις τους, τις πράξεις τους, να ελαχιστοποιούν τα αποτελέσματα τους, να συρρικνώνουν τον εαυτό τους και… να απογοητεύονται. Δηλαδή καταλήγουν σε αυτό που δεν ήθελαν να πάθουν.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν ήμουν 13-15 ετών, και παίζαμε μπάλα στην γειτονιά της γιαγιάς μου. Η γιαγιά μου ήταν Μικρασιάτισσα. Μεγάλωσα σε αυτές τις μονοκατοικίες που άνοιγες την πόρτα, έβγαινες στο πεζοδρόμιο και έπαιζες με το άλλο παιδί της γειτονιάς το οποίο άνοιγε την πόρτα και έβγαινε στο πεζοδρόμιο. Εξαιρετικά χρόνια. Έπαιζα λοιπόν με τον φίλο μου τον Μιχάλη έξω, τον Τάσο και τον Περικλή. Ήταν η παρέα μου. Παίζαμε Γερμανικό. Το Γερμανικό ήταν ένα παιχνίδι που δεν έπρεπε η μπάλα να πέσει κάτω. Ήταν εκπληκτικό ότι κέρδιζα συνέχεια. Κέρδιζα! Κατάφερνα να κερδίζω συνέχεια! Αλλά όμως το τραγικό ήταν όταν συνειδητοποίησα ότι κέρδιζα γιατί φοβόμουν να μην χάσω.
Κέρδιζα γιατί φοβόμουν να μην χάσω. Τι σημαίνει αυτό; Όπως ανέφερα και πριν σ’ αυτό το παιχνίδι η μπάλα δεν έπρεπε να πέσει κάτω και έπρεπε να βάλεις ας πούμε γκολ. Για να μην μου πέσει κάτω η μπάλα εγώ δεν πήγαινα ποτέ να πάρω αυτή την μπάλα και ναι μεν κέρδιζα τυπικά γιατί είχα τους πόντους, τους βαθμούς, αλλά έχασα. Τι έχασα; Την δυνατότητα να παίξω.
Ξέρεις τι άλλο έχασα; Την δυνατότητα να συνδεθώ με τους άλλους ανθρώπους τόσο καλά όσο συνδέονταν αυτοί μεταξύ τους. Γιατί καλώς ή κακώς αν είμαστε μέσα σε ένα παιχνίδι 10 άτομα και ο ένας είναι πίσω για να μην χάσει και οι άλλοι είναι μέσα στο παιχνίδι, παίζουν, μιλάνε, ακόμα κι αν χάνουν, ακόμα και αν υπάρχει κάποια μικρή ίντριγκα αυτοί οι 2-3 άνθρωποι στο τέλος του παιχνιδιού ή των παιχνιδιών, θα έχουν αποκτήσει μία άλλη σχέση από αυτόν που έκατσε πίσω. Γιατί αυτός που στεκόταν πίσω δεν συμμετείχε στην διαδικασία. Γιατί ήταν ανενεργός συναισθηματικά. Και αυτό έκανα στον εαυτό μου. Κέρδιζα αλλά έφερα την μεγαλύτερη ήττα.
Έτσι λοιπόν αυτό που χρειάζεται να κάνεις είναι να ξεκινήσεις να κάνεις αυτά που φοβάσαι. Εάν θέλεις να ζήσεις ασφαλής χρειάζεται να κάνεις ότι φοβόσουν να κάνεις. Χρειάζεται να βγαίνεις έξω από την ζώνη άνεσης σου. Και ένα μικρό μυστικό για να το καταφέρεις… Απέφυγε να κάνεις άλματα. Ξεκίνα κάνοντας το πρώτο μικρό βήμα. Και μετά το δεύτερο μικρό βήμα. Μωρουδιακά βήματα. Και άρχισε να φέρνεις μικρές νίκες στην ζωή σου, στην καθημερινότητα σου. Και έτσι θα χτίσεις την αυτοπεποίθηση σου. Και όταν χτίζεις την αυτοπεποίθηση σου θα κάνεις λίγο μεγαλύτερο βήμα και ακόμα λίγο μεγαλύτερο βήμα και μετά θα κάνεις άλματα. Αλλά χτίστο, δημιούργησε το.
Έτσι λοιπόν η ερώτηση μου για εσένα είναι η εξής: Ποιο είναι το επόμενο βήμα που θα κάνεις τελειώνοντας αυτή την εκπαίδευση;
Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος και να Ζεις με Πάθος!
Συγγραφέας Μάνος Ισχάκης
