Πως ορίζεται η Αφθονία; με λέξεις;
με περιγραφή εικόνων και εκδήλωση της φαντασίας μέσω των συναισθημάτων που αυτή
προκαλεί;
Διαφορετικές εκδοχές για τον καθένα από εμάς…
Πως ορίζει κάποιος
το λίγο ή το πολύ; Πως λογίζεται ένα συναίσθημα;
Οι διακυμάνσεις ποικίλλουν σε
ένταση και μέγεθος...Όπως τελικά καθετί που νιώθουμε…δεν υπάρχει μία σταθερά
και αρκούμαστε να δεχόμαστε ότι συμβαίνει έτσι απλά γιατί είναι…χωρίς να το
παρατηρούμε, χωρίς να το αποδεχόμαστε συνειδητά, παρά βουβά και στωικά
παραμερίζουμε και αφήνουμε χώρο…
Ο χώρος όμως αυτός είναι ο προθάλαμος που οδηγεί στην αίθουσα που λαμβάνει χώρα ο
μεγάλος χορός της ψυχής…Ντυμένη στα πιο όμορφα χρώματα συνοδεύεται με μουσική
και δονήσεις που σε αγγίζουν τόσο βαθιά εκείνη ακριβώς τη στιγμή που αφήνεσαι
για λίγο στην αίσθηση της ικανοποίησης. Αναθαρρεύει η καρδιά σου και τρεμοπαίζει
σαν φτερούγισμα μικρού πουλιού που ετοιμάζεται για το πρώτο του πέταγμα…
Ανεπαίσθητα
ξεκλειδώνουν οι πτυχές σου εκείνες που τιμωρείς συνέχεια κρύβοντας το θησαυρό
σου…
Οι ποιότητες σου, αγνές και καθαρές…
Αυτή είναι η Αφθονία που κατέχεις και
αρνείσαι από φόβο…Γκρέμισε τα στεγανά και απελευθέρωσε τη δύναμή σου…άσε το
χείμαρρο φωτός σου να ξεχυθεί και να ξεπλύνει καθετί ασύμβατο με σένα…
Γείωσε
την Αφθονία που είσαι Εσύ και εκδηλώσου φανερά δημιουργώντας εκ νέου το θαύμα της
Ύπαρξής σου νιώθοντας τη δύναμη της Αγάπης και Ευδαιμονίας…
