Ο Ικίου ήταν ένας Δάσκαλος του Ζεν...
Ταξίδευε κάποτε και στάθηκε σ'ένα ναό για τη νύχτα. Η νύχτα ήταν πολύ κρύα κι έτσι άναψε μια φωτιά. Αλλά, μη βρίσκοντας ξύλα πουθενά, πήρε ένα άγαλμα του Βούδα - ένα ξύλινο άγαλμα που ήταν στο ναό - και το 'καψε.
Ο ιερέας του ναού κοιμόταν βαθιά... Ο θόρυβος, η φωτιά κι ο Ικίου να πηγαινοέρχεται. Άνοιξε τα μάτια του και κοίταξε, κι έμεινε εμβρόντητος...
Του ήταν αδύνατο να πιστέψει αυτό που έβλεπε, γιατί στον Ικίου αναγνώρισε έναν βουδιστή μοναχό. Κι όχι απλά μοναχό αλλά έναν φημισμένο Δάσκαλο...
Ο ιερέας τινάχτηκε από το κρεββάτι του, τον πλησίασε τρέχοντας και του είπε: "Τι κάνεις; Έκαψες το Βούδα!"
Ο Ικίου πήρε ένα μικρό κομμάτι ξύλο, και σκάλισε τις στάχτες για να βρει το βούδα... Το άγαλμα είχε καεί σχεδόν ολόκληρο.
''Τι ψάχνεις;'' είπε ο ιερέας. ''Δεν υπάρχει πια.''
Ο Ικίου είπε: "Τα κόκαλα ψάχνω, ο Βούδας πρέπει να είχε κόκαλα''.
Ο ιερέας γέλασε και είπε: ''τώρα είμαι ολότελα βέβαιος, ότι είσαι τρελός... Μα μπορεί να έχει κόκαλα ένας ξύλινος βούδας;"
''Τότε'', είπε ο Ικίου, ''φέρε και τους άλλους δύο βούδες, γιατί η νύχτα κρατάει πολύ ακόμα και είναι κρύα, κι ο Βούδας μέσα μου χρειάζεται λίγη ζεστασιά.
Αυτοί οι βούδες είναι ξύλινοι, μην ανησυχείς. Εδώ μέσα μου υπάρχουν κόκαλα κι ένας πραγματικός Βούδας στην καρδιά, πουέχει ανάγκη από λίγη ζεστασιά.
Ο ιερέας τον πέταξε έξω από το ναό.
Το πρωί βγήκε έξω να δει τι απόγινε ο Ικίου.
Ήταν καθισμένος έξω από το ναό, κοντά σε μα μεγάλη πέτρα και την προσκυνούσε.
Ο ήλιος ανέβαινε, ήταν ένα υπέροχο πρωινό, κι ο Ικίου είχε μαζέψει από κάπου λίγα λουλούδια.
Είχε ακουμπήσει τα λουλούδια μπροστά στην πέτρα, και γονάτιζε με ευλάβεια.
Ο ιερέας πλησίασε τρέχοντας και είπε:
''Τι κάνεις; Πραγματικά είσαι τελείως τρελός! Τη νύχτα έκαψες ένα βούδα, και τώρα προσκυνάς μια πέτρα!''
Είπε τότε ο Ικίου: ''Υπάρχει κι εδώ ένας Θεός.'' εννοώντας την πέτρα
Όταν μπορείς να το νιώσεις αυτό... κάθε στιγμή είναι θεϊκή, το καθετί είναι θεϊκό... κι ότι υπάρχει γύρω σου είναι άγιο... διότι είναι δημιούργημα του Θεού.
Αν δεν μπορείς να το νιώσεις αυτό, τότε πήγαινε στους ναούς, πήγαινε στα τζαμιά και στις εκκλησίες, όμως ούτε κι εκεί θα βρεις τίποτα...
Γιατί είσαι εσύ που χρειάζεται να μεταμορφωθείς, όχι οι συνθήκες που πρέπει ν' αλλάξουν.
Οι συνθήκες μένουν οι ίδιες...
Μέσα στο ναό, έξω απ΄το ναό, παντού υπάρχει Θεός!
Υπάρχουν άνθρωποι που θα λατρέψουν ένα ξύλινο βούδα, και θα πετάξουν έξω από την ψυχή τους έναν αληθινό...
VIA "ON THE ROAD TO ENLIGHTMENT YOUR SOUL"
