Πολλά χρόνια πριν, στην εποχή του Μεσαίωνα ξεκίνησε μια Ιεραποστολή από ένα λιμάνι της Δυτικής Μεσογείου με προορισμό τις Δυτικές ακτές και τα νησιά της Αφρικής. Οι Ιεραπόστολοι αυτοί, φλέγονταν από τη θέρμη να μεταδώσουν την ορθότητα του Χριστιανισμού στους λαούς εκείνους που δεν είχαν την τύχη να ακούσουν κάτι γι αυτόν.
Το ταξίδι κράτησε αρκετές ημέρες αλλά κάποια στιγμή είδαν στεριά. Ο καπετάνιος τους δήλωσε ότι θα παραμείνει στα ανοιχτά ώστε να κατεβάσει πρώτα μια βάρκα με έμπειρους σκληροτράχηλους πάνοπλους ναύτες, οι οποίοι θα δουν τις διαθέσεις των ιθαγενών πριν πλησιάσουν.
Οι βάρκα κατέβηκε και με γοργό ρυθμό τραβούσε προς την ακτή. Οι ώρες περνούσαν και οι ναύτες δεν γυρνούσαν. Η ανησυχία του καπετάνιου μεγάλωνε ώρα με την ώρα ώσπου είδε τη βάρκα να επιστρέφει λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα.
Μόλις ανέβηκαν στο πλοίο απόθεσαν πολλά δέματα από φρούτα και λαχανικά. Ο καπετάνιος με τον αρχηγό της Ιεραποστολής έτρεξαν με περιέργεια να μάθουν τι ήταν όλα αυτά.
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ - Τι είναι αυτά που φέρατε μαζί σας;
ΠΛΗΡΩΜΑ - Μας τα έδωσαν οι Ιθαγενείς σαν δώρο που τους επισκεφθήκαμε.
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - Γιατί σας έδωσαν δηλαδή τα δώρα επειδή απλά πήγατε εκεί;
ΠΛΗΡΩΜΑ - Επειδή τους είπαμε ότι φέρνουμε μαζί μας ανθρώπους του Θεού οι οποίοι θα τους πουν τι πρέπει να κάνουν για να σωθούν.
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - Πολύ ωραία, αύριο λοιπόν θα κατεβούμε κι εμείς στην ακτή.
Το επόμενο πρωί, όλοι μαζί μπήκαν στις βάρκες και κατέπλευσαν προς την ακτή. Οι Ιθαγενείς είχαν μαζευτεί στην παραλία και τραγουδούσαν ένα καλωσόρισμα στη γλώσσα τους.
Μόλις βγήκαν από τις βάρκες οδηγήθηκαν σε ένα σκιερό σημείο κάτω από τους φοίνικες για να μιλήσουν όλοι μαζί και να κάνουν το κήρυγμα τους με τη βοήθεια του διερμηνέα.
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - Ποιος είναι ο αρχηγός εδώ στη φυλή σας;
ΔΙΕΡΜΗΝΕΑΣ - Συγνώμη Πάτερ αλλά η λέξη "αρχηγός" δεν υπάρχει στη γλώσσα τους, δεν ξέρω πως να την πω.
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - Ωραία ποιος θα τους εκπροσωπήσει για να μιλήσουμε μαζί του εκ μέρους όλων.
ΔΙΕΡΜΗΝΕΑΣ - Αποφάσισαν να μιλήσεις με την KUADA
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - Διάλεξαν τόσοι άντρες μια γυναίκα; Ας είναι ... KUADA χαιρόμαστε που είμαστε εδώ κοντά σας. Ήρθαμε να σας μιλήσουμε για τον Θεό. Ο Θεός είναι ο πατέρας όλων μας και όταν φύγουμε από αυτή τη ζωή αν ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Πατέρα θα πάμε κάπου εκεί κοντά του και θα ζήσουμε Αιώνια.
KUADA - Σας ευχαριστούμε πολύ, που ήρθατε κοντά μας, για να μας σώσετε. Ήμασταν πάντοτε εδώ και δεν ξέραμε τίποτα για όλα αυτά που μας λέτε. Οι παππούδες μας και οι παππούδες των παππούδων μας ζούσαν με τον ίδιο τρόπο. Θέλουμε πάρα πολύ να σωθούμε και να ευχαριστούμε τον Πατέρα καθημερινά.
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - είναι πάρα πολύ εύκολο να σωθείτε, αρκεί να κάνετε ακριβώς, ότι θα σας πω.
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - αρχικά θα πρέπει να νηστεύετε, δηλαδή να μην τρώτε κάποιες ημέρες κρέας.
KUADA - μα δεν τρώμε σχεδόν ποτέ κρέας, τα ζώα και τα πουλιά είναι φίλοι μας. Μας τραγουδούν και μας συντροφεύουν. Το χώμα με τα δώρα του και η θάλασσα με τα δικά της γεμίζουν το στομάχι μας καθημερινά
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - Καλά … καλά…. Θα πρέπει όμως να κάνετε πάντα το καλό μεταξύ σας, να τους βοηθάτε όλους στη φυλή σας και να αγαπάτε ακόμα και τους εχθρούς σας.
KUADA - δεν ξέρω τι είναι το «καλό» αλλά φαντάζομαι ότι εννοείς αυτό που όταν το κάνεις, ο άλλος νιώθει ένα πουλί να πετάει στο στήθος του και τα μάτια του είναι γεμάτα φως. Έτσι είμαστε όλη την ημέρα εμείς.
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - γι αυτή την ευτυχία ευχαριστείτε τον Θεό;
KUADA - Εμείς δεν ξέρουμε πώς να το κάνουμε. Το μόνο που κάνουμε είναι να καθόμαστε την ώρα που πέφτει ο ήλιος στη θάλασσα, να βάζουμε τα χέρια στο στήθος και να λέμε ευχαριστώ για άλλη μια διαδρομή του ήλιου από πάνω μας. Νιώθουμε τόσο όμορφα εκείνη την ώρα, που τα μάτια μας βρέχονται καμιά φορά.
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - Τι είναι αυτά ... ; αν δεν λέτε προσευχή στο Θεό, δεν θα σωθείτε.
KUADA - Ω… αυτό μου φέρνει ντροπή. Θέλω να μάθω με ποιον τρόπο θα λέω σωστά ευχαριστώ στον Πατέρα για ότι έχει δημιουργήσει για εμάς. Είμαστε τόσο τυχεροί που ήρθατε.
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - και κάτι ακόμα … θα πρέπει να ορίσετε κάποιον εκπρόσωπο, ο οποίος θα κάνει όλο αυτό το τελετουργικό της προσευχής για τους άλλους. Από ότι βλέπω θα ορίσω εγώ εσένα, για να έχεις την ευθύνη των άλλων.
KUADA - Αυτό παρακαλώ να μην το κάνω, στη φυλή μας είμαστε ελεύθεροι να κοιμόμαστε, να τρώμε, να θαυμάζουμε τη φύση χωρίς να μας λέει κανείς πότε να το κάνουμε. Έτσι ήταν πάντα. Ο Πατέρας θα θυμώσει πολύ αν δεν το κάνω αυτό;
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - καλά δεν πειράζει … θα σου μάθω την προσευχή τουλάχιστον και θα την λες στους άλλους δυνατά. Αν θέλουν να σε ακούσουν θα σωθούν, αν δεν θέλουν, κακό του κεφαλιού τους.
Η ιθαγενής έγνεψε καταφατικά και η κουβέντα έκλεισε. Όλοι πήγαν για ύπνο.
Οι ιθαγενείς όμως έφυγαν προς την μεριά του μεγάλου βράχου και έμειναν εκεί ώσπου όλοι οι ναυτικοί κοιμήθηκαν.
Το πρωί ο καπετάνιος ρώτησε τον διερμηνέα, που πήγαν μέσα στη νύχτα οι Ιθαγενείς. Ο διερμηνέας απάντησε: « Μα εκεί που ευχαριστούν το μεγάλο πνεύμα, για την ημέρα που πέρασε, απλά επειδή κράτησε πολύ η κουβέντα μας έφυγαν για εκεί μετά τη δύση του ήλιου.
Ο Ιεραπόστολος που το άκουσε ένιωσε περίεργα … δεν είπε τίποτα όμως.
Επτά ημέρες μάθαιναν στην KUADA την προσευχή, αλλά αυτή διαρκώς ξεχνούσε κάποιες λέξεις γιατί δεν καταλάβαινε τίποτα από αυτή. Την έβδομη μέρα κατάφερε να την πει σωστά και να την θυμηθεί όλη.
Χαρούμενοι όλοι οι ιθαγενείς αλλά και οι Ιεραπόστολοι κάθησαν γύρω από τη φωτιά και έφαγαν γιατί πια την επόμενη ημέρα θα έπαιρναν το πλοίο για να πάνε σε άλλους «άγριους» λαούς.
Το πρωί το πλοίο τραβούσε τους κάβους του και οι Ιθαγενείς τραγουδούσαν και πάλι για να ευχηθούν καλό ταξίδι στους σωτήρες τους.
Ο αρχηγός της Ιεραποστολής στεκόταν σε μια άκρη κοιτώντας τον ουρανό, προβληματισμένος. Είχε ταρακουνηθεί από την καθαρότητα της ψυχής αυτών των ανθρώπων.
Ο θρησκευτικός κόσμος ήταν βασισμένος στην τυπολατρεία ενώ αυτοί οι άνθρωποι διέθεταν μια απλοϊκή σοφία που αφόπλιζε. Δεν μπορούσε πια καλά καλά να ξεχωρίσει ποιος ήταν ο δάσκαλος και ποιος ο μαθητής. Ποιος δόξαζε καλύτερα τον Δημιουργό.
Σιγά σιγά απομακρύνονταν από το νησί και τα τραγούδια χάνονταν και αντικαταστούνταν από τους γλάρους που φώναζαν πάνω από τα κεφάλια τους.
Ξαφνικά ένας παφλασμός άρχισε να ακούγεται από πίσω τους, που όλο και πλησίαζε. Όλοι από το πλήρωμα κοιτούσαν πίσω κάτι αλλά έμεναν μαρμαρωμένοι, δεν έβγαζαν κουβέντα … απλά κοιτούσαν.
Οι Ιεραπόστολοι έτρεξαν στην πρύμνη να δουν τι ήταν αυτό που πάγωσε όλο το πλήρωμα.
Μα ήταν η KUADA η οποία έτρεχε πάνω στο νερό και φώναζε να σταματήσουν. Όταν έφτασε το πλοίο πιάστηκε στη σκάλα και ανέβηκε πάνω.
Είπε κάτι στη γλώσσα της λαχανιασμένη και 18 βλέμματα με το στόμα ανοιχτό, στράφηκαν αργά αργά στον διερμηνέα να δουν τι είπε:
ΔΙΕΡΜΗΝΕΑΣ - (Τρεμάμενος) Τι καλά που σας πρόλαβα … ουφ λαχάνιασα … μην με τιμωρήσετε … ξέχασα πάλι την προσευχή μου !!!
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - Καλή μου και ευγενική μου, KUADA … συγχώρεσε μας για ότι σου κάναμε όλες αυτές τις μέρες,… ξέχασε ότι σου μάθαμε, μην κρατήσεις απολύτως τίποτα και γύρνα πίσω και κάνε ότι έκανες εσύ και η φυλή σου μέχρι σήμερα.
Η KUADA κατέβηκε από το πλοίο και έφυγε περπατώντας αργά, πάνω στο νερό για να επιστρέψει στο νησί της.
Πότε πότε γυρνούσε πίσω και κοιτούσε τους σωτήρες της.
Σκέφτηκε «από σήμερα θα ευχαριστώ και για αυτούς τους καλούς ανθρώπους, του πλοίου κάθε ηλιοβασίλεμα» και συνέχισε μέχρι που πάτησε στη στεριά.
Vassilios Canellos | Blog Author
Ο Vassilios Canellos γράφει κυρίως για τον εαυτό του και κατόπιν για όποιον άλλον θέλει να κοιτάξει μέσα από την αποτυπωμένη οπτική του. Αλλωστε, επιρροές δεχόμαστε κι επιρροές γινόμαστε. Αχρονη σκέψη προσκολλημένη στο χαρτί. Νοηματική σκυτάλη για αυτόν που θα λάβει τον σπινθήρα και θα προχωρήσει ένα σκαλοπάτι μακρύτερα. Τότε το άχρονο μεταβάλλεται σε διαχρονικό, μέσα από τη συλλογική συνδρομή
vassilios.canellos@outlook.com
