Πολλοί άνθρωποι που έρχονται στο γραφείο μου θέλουν να αλλάξουν. Ειδικότερα θέλουν να αλλάξουν τις καταστάσεις μόνιμης δυσφορίας, αγωνίας και δυστυχίας. Ωστόσο, χωρίς να κάνουν μια πραγματική αλλαγή στον εαυτό τους.
Ένα μεγάλο μέρος της αρχικής αντίστασης για την ψυχοθεραπεία που παρουσιάζουν αυτοί οι άνθρωποι έχει να κάνει με τον φόβο τους να αποδεχθούν αυτό που πραγματικά συμβαίνει στην ζωή τους. Αρκετά αστείο, επειδή οι περισσότερες από τις σωστές αλλαγές συνέβησαν γιατί το άτομο αναγνώρισε αυτή την αφετηρία. Πάρα πολλοί άνθρωποι υπερεκτιμούν αυτό που δεν είναι και υποτιμούν αυτό που πραγματικά είναι.
Μέρος του πόνου τους παράγεται από τον τρόπο που αξιολογούν τον εαυτό τους. Την ίδια στιγμή, αυτά τα άτομα σκέφτονται πως αυτός ο πόνος που βιώνουν θα μπορούσε να τους μεταμορφώσει σε ευάλωτους και πολεμοχαρείς. Οι ερμηνείες που σχετίζονται με τις συναισθηματικές μας αντιδράσεις είναι αυτές που μας κάνουν να υποφέρουμε και να ερχόμαστε σε σύγκρουση με τον εαυτό μας. Τελικά, εμείς είμαστε η αιτία- ή τουλάχιστον οι «συνένοχοι»- του δικού μας αυτοτραυματισμού.
Το να επιλέξετε να υιοθετήσετε συμπεριφορά αντίστασης σε πολλές περιπτώσεις θα εμποδίσει την πρόοδο σας. Θα σας κρατά από το να καταλάβετε πως η αιτία της ταλαιπωρίας δεν έχει να κάνει με το εν λόγω ερέθισμα. Αντιθέτως, έχει να κάνει με την σχέση που έχετε με αυτό το ερέθισμα. Εκείνοι που αντιστέκονται στο να αλλάξουν, απλώς ελπίζουν πως τα προβλήματα τους θα βελτιωθούν. Ότι θα το κάνουν αυτοβούλως στο μέλλον χωρίς να αναλάβουν καμία ενεργητική στάση. Περιμένουν να αποζημιωθούν με κάποιο τρόπο χωρίς να αλλάξουν την συμπεριφορά που στην πραγματικότητα προκάλεσε το πρόβλημα. Η ευτυχία μπορεί να υπάρξει μόνο στην αποδοχή. Όταν αποδέχεσαι κάτι, σε μεταμορφώνει.
Η ΓΑΛΗΝΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ, ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΑΤΕ ΕΞΩ
Πολλοί από τους ασθενείς που έρχονται στο γραφείο μου πιστεύουν το ίδιο πράγμα. Πως η πηγή των παθήσεων τους μπορεί να βρεθεί σε εξωτερικούς παράγοντες, κάτι που τους δυσκολεύει στο να το διαχειριστούν. Επίσης, ένα μεγάλο μέρος της απόγνωσης τους απελευθερώνεται και διατηρείται λόγω της υπερβολικής σταθερότητας σε μια άδικη κατάσταση. Σε μιας κατάστασης που δεν έχουν κανένα έλεγχο. Όταν δεν είμαστε ικανοί να ρυθμίσουμε την διάθεση μας, καταφεύγουμε εύκολα στο να ρίξουμε την ευθύνη στους άλλους για την δική μας συναισθηματική ανησυχία.
Με το να εστιάζουμε στους άλλους, θέτουμε τον έλεγχο των συναισθημάτων μας στα χέρια τους. Όσο αναφορά για την ουσία τους, κανείς δε θα έδινε συνειδητά και εθελοντικά τον έλεγχο των συναισθημάτων του σε κάποιον άλλον. Ωστόσο, απογοητευόμαστε κάθε φορά που κάποιος δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες που είχαμε γι αυτόν. Το να μάθουν οι άνθρωποι να αντιμετωπίζουν την πίεση και την απογοήτευση είναι μια θεμελιώδης πτυχή στην ψυχική δυναμική ενός ατόμου. Αυτό το έργο ξεκινά κάνοντας τον ασθενή να αποδεχθεί την κατάσταση και επίσης την ικανότητα του να παρέμβει σε αυτή.
ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ Όταν οι πεποιθήσεις μας συγκρούονται με αυτές άλλων ανθρώπων ή με καταστάσεις που διαφέρουν από τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, τείνουμε να αναπτύσσουμε μια επαναλαμβανόμενη ψυχολογική δυσφορία. Η έναρξη μιας διαδικασίας προσωπικής αλλαγής θα μας βοηθήσει να επικεντρωθούμε στον εαυτό μας και θα μας αποτρέψει από το να κάνουμε θύμα τον εαυτό μας.
Επίσης, θα αποτρέψει την αγανάκτηση και την παραίτηση. Το να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας ίσως είναι επίπονο στην αρχή αλλά μεσοπρόθεσμα είναι πολύ απελευθερωτικό. Μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια για το ποιοι είμαστε και για το πώς αλληλεπιδρούμε με τον εσωτερικό μας κόσμο.
Στην πραγματικότητα, είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να διαταράξουμε τον εαυτό μας. Είμαστε οι μόνοι που έχουμε την δύναμη να βλάψουμε τον εαυτό μας. Παρά το γεγονός ότι έχουμε απελευθερώσει το μυαλό μας, αυτός ο προσωπικός απατηλός πόλεμος μας προκαλεί ένα σύνολο συναισθηματικών φορτίων. Μεταξύ αυτών είναι η ενοχή, η μνησικακία, η δυσαρέσκεια, το μίσος, η τιμωρία και την επιθυμία για εκδίκηση.
Όλα αυτά τα συναισθήματα είναι αυτά που μας οδηγούν στην θεραπεία, μερικές φορές μεταμφιεσμένα ως συγκρούσεις με άλλους. Αυτά τα συναισθήματα είναι το αποτέλεσμα της ερμηνείας των γεγονότων και των συναισθημάτων του παρελθόντος με υπερβολικά εξωτερικό τρόπο. Το πρόβλημα αναδύεται όταν αυτά τα γεγονότα του παρελθόντος θέτουν τις σχέσεις του παρόντος. Παρουσιάζουν ένα πρόβλημα που μας εμποδίζει από το να προχωρήσουμε. Θυμηθείτε: μόνο όταν αποδεχθείτε το παρελθόν θα είστε ικανοί να ζήσετε στο παρόν.
«Μην αφήσεις τα πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις να παρέμβουν σε αυτά που μπορείς.» -John Wooden-
