Πριν ο άνθρωπος αποκτήσει τη δυνατότητα να ταξιδέψει στη Σελήνη, ο “φυσικός” δορυφόρος της Γης αντιπροσώπευε ήδη μια σειρά προβλημάτων για τους επιστήμονες. Ιδιαίτερα στο πρόβλημα της καταγωγής της κανένας ερευνητής δεν ήταν σε θέση να απαντήσει με βεβαιότητα.
Υπήρξαν κάποιες θεωρίες για την καταγωγή της Σελήνης με τρεις από αυτές να είναι οι επικρατέστερες.
Σύμφωνα με την πρώτη θεωρία, η Σελήνη γεννήθηκε από το ίδιο κοσμικό σύνεφο ύλης και αερίων απ’όπου προήλθε και η Γη, πριν από 4,6 δισ. Χρόνια.
Σύμφωνα με τη δεύτερη, η Σελήνη ήταν τμήμα της Γης, που αποσπάστηκε κάτω από ειδικές συνθήκες και έγινε δορυφόρος της.
Σύμφωνα τέλος με την τρίτη και πιο “φευγάτη”, η Σελήνη δημιουργήθηκε χωριστά, “κάπου αλλού” και στη συνέχεια συγκρατήθηκε από την έλξη της Γης και μεταβλήθηκε σε δορυφόρο της…»
"Η μοναδική, περίπτωση να παραμένει η Σελήνη σε σταθερή τροχιά γύρω από την Γη είναι να υπάρχει μια μάζα που αγνοούμε και που δεν έχει συνυπολογιστεί μέχρι σήμερα!!! "
Η ακύρωση της πρώτης θεωρίας ήρθε μέσα από τις διαστημικές αποστολές. Οι αποστολές του προγράμματος“Απόλλων” συγκέντρωσαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η σύσταση του εδάφους της Σελήνης είναι πολύ διαφορετική από αυτήν της Γης. Αν η Σελήνη είχε αποσπαστεί από τη Γη αυτό δε θα συνέβαινε.
Οι ίδιες ανακαλύψεις συνηγορούν για την απόρριψη της θεωρίας που θέλει τη Σελήνη δημιουργημένη από το ίδιο κοσμικό σύννεφο ύλης και αερίων που γέννησε τη Γη. Αντίθετα μάλιστα όλα τα ευρήματα τείνουν προς το συμπέρασμα ότι η Σελήνη είναι ίσως πολύ παλαιότερη από τη Γη.
Έτσι μένει μόνο η Τρίτη θεωρία, της “προσελκύσεως” της Σελήνης από τη Γη, την οποία οι επιστήμονες δεν ήταν και τόσο πρόθυμοι να τη δεχτούν, πριν τα πρώτα αποτελέσματα του προγράμματος Απόλλων. Όλοι οι αστροφυσικοί και οι άλλοι ειδικοί της διαστημικής μηχανικής, θεωρούσαν μια τέτοια περίπτωση απίθανη και το απέδειξαν με ισχυρά επιχειρήματα. Το σχετικά ασθενές μαγνητικό πεδίο της γης, σε σύγκριση με τον όγκο της Σελήνης, αποκλείεται να κατάφερε να τη συγκρατήσει σε τροχιά γύρω της. Αλλά ακόμα κι έτσι, αυτή τροχιά δε θα μπορούσε να είναι τόσο κυκλική όπως τη βλέπουμε σήμερα! Επίσης κανένα ουράνιο σώμα δεν κινείται γύρω από έναν πλανήτη δείχνοντας το ίδιο σημείο διαρκώς. Τα ουράνια σώματα περιστρέφονται και γύρω από τον εαυτό τους, ενώ η Σελήνη έχει μια πλευρά διαρκώς αθέατη.
Από την άποψη της διαστημικής μηχανικής κάτι τέτοιο είναι αδύνατο.
Ο Δρ. Ρόμπιν Μπρέτ, επιστήμονας της ΝΑΣΑ έγραφε στις σημειώσεις του:“
Όλα όσα ξέρουμε για το διάστημα μας οδηγούν στο γελοίο συμπέρασμα πως η Σελήνη δεν είναι δυνατόν να υπάρχει!
Όλες οι θεωρίες που υιοθετήσαμε στο παρελθόν, παρουσιάζουν αδύνατα σημεία σε σύγκριση με τις νέες γνώσεις που αποκτήσαμε. Η χημική σύνθεση του σεληνιακού εδάφους, σύμφωνα με τα δείγματα που έχουμε πλέον στα χέρια μας, είναι πολύ διαφορετική από εκείνη του φλοιού της Γης.
Η διαπίστωση αυτή απορρίπτει από μόνη της τη θεωρία απόσπασης! Αλλά παράλληλα, απορρίπτει και τη θεωρία του σχηματισμού της Σελήνης από το ίδιο σύννεφο ύλης και αερίων που γέννησε τη Γη.
Από την άλλη μεριά, η θεωρία της “προσέλκυσης” παρουσιάζει προβλήματα από την άποψη της διαστημικής μηχανικής. Γι αυτό είναι ευκολότερο να αποδείξει κανείς την ανυπαρξία της Σελήνης παρά την ύπαρξή της! Απλά η Σελήνη δε θα έπρεπε να υπάρχει!!”
(Τζων Ουίλφορντ: “Πατήσαμε στη Σελήνη!”-1971)
Τα παράξενα της Σελήνης δεν σταματούν εδώ.
- “Ο Ήλιος προσελκύει τη Σελήνη με διπλάσια δύναμη από τη Γη!” Η δυσαναλογία της έλξης του Ηλίου προς εκείνη της Γης, θα έπρεπε να έχει αποσπάσει τη Σελήνη από τη θέση της. Κι όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, για ανεξήγητους βασικά λόγους.
- Η σχέση της απόστασης και του μεγέθους Ηλιου και Σελήνης είναι η ίδια, και το φαινομενικό μέγεθος των δύο σωμάτων είναι επίσης ίδιο και η μικροσκοπική Σελήνη φαίνεται ίση με τον Ήλιο παρόλο που είναι 400 φορές μικρότερη γιατί βρίσκεται 400 φορές κοντύτερα στη Γη. Η εκπληκτική αυτή εξίσωση του φαινομενικού μεγέθους αποτελεί μία “εντυπωσιακή σύμπτωση”, η οποία συμβαίνει εδώ και πουθενά αλλού σε ολόκληρο το Ηλιακό σύστημα.
- Η Σελήνη έχει το 1⁄4 του μεγέθους της Γης. Είναι πολύ μεγάλη για να συγκρατείται σε τροχιά. Εάν λογικά εξωγήινα όντα τοποθέτησαν τη Σελήνη σε τροχιά γύρω από τη Γη στη θέση που τη βλέπουμε, για καθαρά δικούς τους λόγους, δεν τίθεται πλέον θέμα για την προβληματική θέση της Σελήνης, εφόσον εκεί…”τοποθετήθηκε”!
- Μεγάλοι επιστήμονες έχουν παραδεχτεί οτι η Σελήνη έχει τεράστια πυκνότητα στην επιφάνεια της αλλά το συνολικό της βάρος είναι πολύ μικρό. Ετσι όλα δείχνουν οτι πρόκειται για ένα κούφιο ουράνιο σώμα. Οι επιστήμονες Βαζίν και Στσερμπάκωφ υπογραμμίζουν ότι μόνο η μελέτη της πυκνότητας της Σελήνης αρκεί για να υποδείξει ότι στο εσωτερικό της είναι κούφια: ”Γιατί υπάρχει μια τόσο σημαντική διαφορά ειδικής βαρύτητας ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη; Μία λύση μόνο υπάρχει στο πρόβλημα. Η Σελήνη είναι Κούφια! Οι συνηθισμένοι βράχοι της επιφάνειας της Γης έχουν πυκνότητα της τάξης των 2,7 έως 2,8. Κατά συνέπεια, οι βράχοι της Σελήνης θα έπρεπε να διαθέτουν πολύ μικρότερη πυκνότητα. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Αλλά εάν τα εξωτερικά πετρώματα της Σελήνης είναι τόσο πυκνά, πώς δικαιολογείται ο χαμηλός δείκτης πυκνότητας του συνόλου του δορυφόρου μας; Μόνον με έναν τρόπο. Πώς κάτω από την εξαιρετικά σκληρή επιφάνεια, υπάρχουν τεράστιοι κενοί χώροι, ή πώς ολόκληρη η Σελήνη είναι μία μεγάλη κούφια σφαίρα!!…
- Έγιναν διάφορα πειράματα τεχνητών σεισμών στην Σελήνη. Ο τρίτος όροφος του διαστημοπλοίου Απόλλων βγήκε από την τροχιά γύρω από τη Γη και με τηλεκατευθυνόμενη εντολή στράφηκε προς τη Σελήνη. Η πτώση του επάνω στο έδαφός της ισοδυναμούσε με μία έκρηξη 11 τόνων ΤΝΤ. Έπεσε 139 περίπου χιλιόμετρα απόσταση από το σημείο που βρίσκονταν οι σεισμογράφοι του Απόλλων 12. Η διάρκεια των δονήσεων ήταν πολύ μεγάλη. 3 ολόκληρες ώρες! Ή μάλλον 3 ώρες και 20’λεπτά για την ακρίβεια! Σύμφωνα με τις σεισμογραφικές πληροφορίες, οι δονήσεις δεν έφτασαν σε βάθος μεγαλύτερο από 30-35 χιλιόμετρα στο εσωτερικό της Σελήνης. Εάν επαναλάβετε το πείραμα με μία μεγάλη μεταλλική σφαίρα, κούφια στο εσωτερικό της, θα διαπιστώσετε ότι θα συμπεριφερθεί ακριβώς όπως και η Σελήνη…
- Έχει διαπιστωθεί οι αστεροειδείς και μετεωρίτες οχι μόνο δημιουργούν ρηχούς κρατήρες στην επιφάνεια της Σελήνης, αλλά παράγουν και κυρτό πάτωμα στον κρατήρα, αντί του κοίλου, όπως αναμενόταν, υποστηρίζοντας την ιδέα ενός άκαμπτου κελύφους. Αμέτρητα άλλα αποδεικτικά στοιχεία από τους αστρονόμους και επιστήμονες της NASA άρχισαν να αποκαλύπτουν ότι 2-3 μίλια κάτω φαίνεται ότι υπάρχουν πυκνά στρώματα μετάλλου — τα οποία θα μπορούσαν να εξηγήσουν τους κυρτούς κρατήρες. Αλλά το πιο εκπληκτικό συμπέρασμα είναι ότι η μόνη θεωρία που μπορεί να εξηγήσει πλήρως όλες τις ανωμαλίες είναι ότι η Σελήνη είναι κούφια με ένα κέλυφος περίπου 20 μίλια πάχος — κυρίως μεταλλικό
- Σχετικά τώρα με την ηλικία της Σελήνης... Χμμ.. Πάνω από το 99% των σεληνιακών βράχων που εξετάστηκαν κάτω από ανάλυση, προσδιορίσθηκε, ότι είναι αρχαιότεροι από το 90% των πιο αρχαίων βράχων που βρέθηκαν στη Γη. Ορισμένα δείγματα μάλιστα, σύμφωνα με την άποψη αρκετών επιστημόνων, είναι πιο παλιά και απ' τον Ήλιο! Και σημειώστε, ότι οι Σεληνιακές θάλασσες, απ' όπου προήλθαν τα περισσότερα δείγματα είναι νεότεροι σχηματισμοί της Σελήνης! Σαφώς λοιπόν, η παρούσα ηλικιακή ανακολουθία μεταξύ Γης και Σελήνης, όπου αποδεδειγμένα πλέον η δεύτερη δείχνει να προϋπάρχει της πρώτης, καταρρίπτει και την επικρατούσα θεωρία σχηματισμού της Σελήνης από τη σύγκρουση ενός πλανητοειδούς με τη Γη.
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο αν ασχοληθούμε με την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία...
«Προσέλληνοι Ηρόδοτος τους Αρκάδας ούτω λέγει, τουτέστιν αρχαίους προ της Σελήνης» γράφει το λεξικό του Σουίδα. Υπήρξαν δηλαδή οι Αρκάδες πριν απ' την εμφάνιση της Σελήνης στον ουρανό! Το ίδιο αναφέρει και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος στα Αργοναυτικά του αλλά και ο Παυσανίας στα Αρκαδικά του. Παρόμοιες αναφορές έχουμε από τον Πλούταρχο, τον Οβίδιο, τον Ιππόλυτο και τον Λουκιανό ενώ ο Δημόκριτος και ο Αναξαγόρας δίδασκαν ότι υπήρχε μιά εποχή όπου η Γη ήταν χωρίς φεγγάρι.
Στον Νεοπλατωνικό φιλόσοφο Πρόκλο, ο οποίος λέγει: «Μήσαντο δ' άλλην γαίαν απείρατον, ην τε σελήνην αθάνατοι κλήζουσιν, επιχθόνιοι δε τε μήνην, η πολλ' ούρε έχει, πολλ' άστεα πολλά μέλαθρα». Δηλαδή: «Μελέτησαν μιαν άλλην Γη, άγνωστη, την οποίαν οι αθάνατοι ονομάζουν Σελήνη, οι δε κάτοικοι της Γης Μήνην και η οποία έχει πολλά όρη, πολλές πόλεις, πολλά μέγαρα.
Από την πανάρχαια λέξη Μήνην, φαίνεται να προέρχεται και η λέξη μήνας, ο οποίος και διαρκεί περίπου όσο μια περιφορά της Σελήνης γύρω από τη Γη, τα...έμμηνα των γυναικών, που συγχρονίζονται με την περίοδο περιφοράς της Σελήνης γύρω απ' τη Γη
Τα Ινδικά χειρόγραφα αναφέρουν ότι «οι Έλληνες θεοί πολέμησαν εναντίον των κατοίκων της σελήνης και των συμμάχων της.»
Ο Σωκράτης την χαρακτηρίζει: «Μεγάλη κούφια σφαίρα που στο εσωτερικό της υπάρχουν θάλασσες και στεριές και κατοικούν άνθρωποι σαν εμάς».
Ο Έλληνας θεός Ορφέας, γιος του Απόλλωνα, ο πιο τακτικός ταξιδιώτης της Σελήνης και του Σειρίου, και μας λέει: «Η Σελήνη έχει βουνά πολιτείες και σπίτια, η επιφάνεια της είναι έδαφος όπως της γης και και κατοικείται από θεϊκούς κατοίκους.» Τις πληροφορίες αυτές μας τις δίνουν Πλούταρχος και Διογένης ο Λαέρτιος.
Ο Νόνος ταξίδεψε στην Σελήνη με το άρμα του που έμοιαζε με απαστράπτοντα κομήτη και δίνει ακριβέστατες πληροφορίες για την αθέατη πλευρά της σελήνης κάτι, που πριν λίγα χρόνια έκανε ο σύγχρονος άνθρωπος.
Πάρα πολύ σημαντικό είναι το έργο που άφησε πίσω του ο Ελληνικής καταγωγής Λουκιανός από την Σαμοσάτα της Συρίας ο οποίος έζησε το 120 μ.χ. Στο βιβλίο του «Αληθινή Ιστορία» αν και το χαρακτηρίζει παραμύθι, εν τούτοις δίνει πληροφορίες επιστημονικά απόλυτα ακριβείς, οι οποίες επαληθεύτηκαν στην εποχή μας
«Πήγαινε με ένα καράβι που το πήρε ο αέρας για εφτά μερόνυχτα και την όγδοη ημέρα έφτασε στο φεγγάρι. (Τόσο κάνουν τα σύγχρονα διαστημόπλοια του ανθρώπου για το φεγγάρι). Μπήκε μέσα σ' ένα πηγάδι που από πάνω είχε καθρέφτες και έβλεπε όλη τη γη. (Προφανώς μιλάει για κάποιο μηχάνημα παρατήρησης ή υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο που ο άνθρωπος εκείνη την εποχή, ακόμη δεν το έχει φτιάξει και με αυτό παρατηρούσε τους ανθρώπους στην γη). Βασιλιάς της Σελήνης ήταν ο Ενδυμίωνας που τον πήραν από την γη και τον πήγαν στο φεγγάρι και τον έκαναν βασιλιά.»
Περιγράφει τρικινητήρια αεροπλάνα (τρικέφαλοι αλογογύπες που πετούσαν) περιγράφει σύγχρονες διόπτρες (έβαζαν και έβγαζαν τα μάτια τους που μπορούσε να τα φορά ο καθένας και έβλεπαν πολύ μακρυά) περιγράφει πολεμιστές με διαστημική στολή που είχε δύο κέρατα "κεραίες". Ο στρατός αυτός ήταν του Φαέθοντα και επειδή ήταν άνθρωποι σαν εμάς και η θερμοκρασία της σελήνης μεγάλη γι αυτό φορούσαν τις διαστημικές στολές.
Περιγράφει ταξίδια στ' άστρα του ζωδιακού καθώς και προσθαλάσσωση ίδια με αυτή των συγχρόνων κοσμοναυτών και μάλιστα στην περιοχή των Βερμούδων. Επισκέφθηκε τα νησιά των Μακάρων (Σείριος) και δεν ήθελε να φύγει αφού σε λίγα χρόνια θα γύρναγε πίσω.
Τέλος περιγράφει πόλεμο μεταξύ των κατοίκων της Σελήνης και του Σειρίου όπου έγιναν αερομαχίες και χρησιμοποιήθηκαν τρομερά όπλα και νίκησαν οι Σείριοι. Όπως φαίνεται ο Λουκιανός διάβασε κάποιο χειρόγραφο που έγραφε για όλα αυτά και επειδή του φάνηκαν εξωφρενικά τα αποκάλεσε παραμύθι, αλλά και τα ονόμασε αληθινή ιστορία.
Η δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, η Αρτεμη, χρημάτισε βασίλισσα της σελήνης. Ο Πυθαγόρας, γιος του Απόλλωνα κατά μία παράδοση, επέμενε ότι η Σελήνη κατοικείται από όντα θεϊκά όμοια με τους ανθρώπους της γης.
Ο Πυθαγόρας αφηγείται επίσης ότι έκανε στροφές γύρω από την σελήνη με τα αστρόπλοια των θεών που κατοικούσαν στο φεγγάρι και με τα όντα αυτά είχε δημιουργήσει φιλία, ενώ αναφέρει ότι η σεληνιακή ημέρα είναι 15 φορές μεγαλύτερη από της γης όπως και είναι.
Ο Αριστοτέλης αναφέρει ότι όπως άκουσε από μαρτυρίες πολλές φορές, ο Πυθαγόρας μπορούσε την ίδια στιγμή να βρίσκεται σε δύο διαφορετικό μέρη - ιδιότητα που έχει μόνο το ηλεκτρόνιο του ατόμου - και έκανε ταξίδια στον Άδη ακολουθώντας την διαδρομή του Προμηθέα. Ο Πυθαγόρας μπορούσε να αιωρείται και να γίνεται αόρατος ή να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο μέρη. Τον δίδαξε ο Απόλλωνας όπως τον Αρισταία και τον ιερέα του 'Αβαρι.
Ετσι λοιπόν καταλήγουμε στο οτι οι επιστήμονες προσπαθώντας να αποδείξουν το οτι η Σελήνη είναι ένα φυσικό ουράνιο σώμα, κατάφεραν να βρουν δεκάδες αποδείξεις για το αντίθετο. Το πρόβλημα παραμένει. "Ποιος έφερε τη Σελήνη εκεί και γιατί;" Στο Β' ΜΕΡΟΣ θα ακολουθήσει μια θεωρία.
Μπορείτε να συνεχίσετε διαβάζοντας και το Β' ΜΕΡΟΣ
WRITTEN BY AMUNΤο συγκεκριμένο άρθρο αποτελεί έναν συνδυασμό από πολλά δημοσιεύματα και από εκτενή βιβλιογραφία τα οποία, όλα μαζί ανασυνθέτω.
Vassilios Canellos | Blog Author
Ο Vassilios Canellos γράφει κυρίως για τον εαυτό του και κατόπιν για όποιον άλλον θέλει να κοιτάξει μέσα από την αποτυπωμένη οπτική του. Αλλωστε, επιρροές δεχόμαστε κι επιρροές γινόμαστε. Αχρονη σκέψη προσκολλημένη στο χαρτί. Νοηματική σκυτάλη για αυτόν που θα λάβει τον σπινθήρα και θα προχωρήσει ένα σκαλοπάτι μακρύτερα. Τότε το άχρονο μεταβάλλεται σε διαχρονικό, μέσα από τη συλλογική συνδρομή
vassilios.canellos@outlook.com
